zgłoba

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lgnąć 1. lgnę 'przylepiać się, przylegać do czego’, przen. 'skłaniać się, garnąć się do kogo, czego’ w tej postaci od XVI w., ale wyjątkowo (Mącz. 304 a), częściej dopiero od II połowy XVII w. (L.), dla stpol. typowa jest postać pierwotna, bez wtórnego g (por. zgłoba, mgły, stygnąć) : Inąć Inę np. u Mącz. 455 c: ziele, na którego kwiat pszczoły niewymownie Iną (p. też Cygański Myślistwo ptaszę r. 1584 BPP 64 329, Volckmar, Kn.), dziś dial. kasz., Syclita SK II 371,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sławski, Franciszek 1970-1974. Słownik etymologiczny języka polskiego. T. 4, Kraków : TMJP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.