zielonoszafirowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Spuszczałem się głową w dół, zobaczyłem kamienie dna. Poruszyłem głową i ramionami — i uświadomiłem sobie, że wiszące na mnie pudy nie mają wagi. Byłem nieważkością. Obok mnie, powyżej, była skała, zarośnięta muszlami i wodorostami. Słońce błyskało strzałami. Wszystko było mętnie granatowe, zielonoszafirowe, księżycowe. Oczy wbijały się w siny mrok. Morskie dno było jak olbrzymia czasza, której brzegi wznoszą się i znikają w niewidzialnym mroku księżycowym. Było to coś zupełnie nieprawdopodobnego, nie dającego się ogarnąć rozumem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pilniak, Borys 1988. „Czarny Książę”. Opowiadania, przeł. J. Dziarnowska, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.