znak-sens

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeśliby zatem tzw. „czas językowy” stał się podstawą intersubiektywności i umożliwiał komunikację, to może się to dokonywać w oparciu o obiektywny charakter naturalnych znaków-sensów i ich swoistą intencjonalną budowę, która wyklucza jednostkową materię, a przez to mierzalność czasem. Językoznawca natomiast aktualizowanie intencjonalnych treści w komunikowaniu się interpersonalnym może nazwać - jeśli chce - właśnie „czasem językowym”, który zasadniczo jest zawsze czasem teraźniejszym...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krąpiec, Mieczysław Albert 1995. Dzieła. T. 13. Język i świat realny, Lublin : KUL
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.