znizać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tu znawcy poczynali rozprawiać, czy mu się uda wyjść z honorem, czy ma konia po temu i czy się mu uda znizać ów pierścień, do którego wiele wagi przywiązywano. Jedni zarzucali, że zanadto sforsował konia, drudzy czynili domysły, że miał pożyczonego konia i niewprawnego do owych sztuk, od których już odwyka młode pokolenie. Damom — jak uważałem — podobała się postawa jeźdźca i jego junactwo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Domeyko, Ignacy 1963. Moje podróże. Pamiętniki wygnańca. II, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.