zondulować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mały, czarniawy, zręczny w sobie, wysportowany, komenderował. Zza jego pleców wyglądała blondynka, włosy zondulowane jak siano, policzki białe, okrągłe, usta wymalowane. Przeszkadzała, wtrącała się, więc jej kazał cofnąć się do pokoju. Janowi wydał polecenie: — Nie rozbieraj się — rzekł — postoisz w nocy na warcie* bo my się musimy przespać. Jak przegapisz, to 325...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wełna, Matylda 1978. Tryby, Lublin : Wyd. Lubelskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.