zupina

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kuchnię, do której nie lubi, żeby się wtrącać. Chętnie natomiast i gderliwie pilnuje, żeby domownicy jedli tak, jak ona sobie życzy. Jeśli jednak przy stole toczy się ożywiona rozmowa, Franciszka milknie, przestaje uważać, czy nabraliśmy dosyć „zupiny”, „kapuściny” albo „pierogóch”, i słucha z zajęciem, dopytując się od czasu do czasu o to, czego nie zrozumiała. A rzadko zdarza się rozmowa, której nie potrafiłaby przyprawić zastosowanym do okoliczności własnym opowiadaniem. Są to przypowieści z najpraw...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dąbrowska, Maria 1972. Opowiadania, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.