zwalanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) trofją uczucia. Następuje ostateczne obliczenie, ustosunkowanie i przegląd sił i czynników walki. Chwilę trzeba przedłużyć, iskrę rozpalić, wtedy będą miały władzę stwarzania i zwalania, siły twórcze i niszczycielskie zarówno. Ale jeszcze środków tych nie używa. Rzuca wyzwanie, nie jako wróg Boga, jako przyjaciel, który mu duszę odkrywa. Zdumienie... jakto... i teraz...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Korycki, Władysław 1913. Z duchowych wnętrz. Studja krytyczno-literackie, Warszawa : E. Wende i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.