zwierzę-duch

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ności z jednego pokolenia na drugie. Mówiąc o legendach plemienia Menomini, Bloomfield pisze: [Historie te wiążą się] z bardzo odległymi czasami, kiedy, jak wiadomo, świat był w okresie powstawaniał. Zwierzęta-duchy otrzymały już postać ludzi lub półludzi, a władza nieba znajdowała się jeszcze na ziemi. Historie te uważane są za prawdziwe; opowiada się je, aby informować i uczyć; często wyjaśniają one pochodzenie przedmiotów, szczególnie roślin i zwierząt, a także obyczajów. Nawet zabawne perypetie [typowej dla danej kultury postaci literackiej] przeciwstawia się na przykład normalnemu procesowi zdobywania pożywienia przez człowieka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hockett, Charles F. 1968. Kurs językoznawstwa współczesnego, tłum. Z. Topolińska, M. Jurkowski, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.