zwątlać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przyjaźń w ogóle, taka zwłaszcza przyjaźń, jaką ja Panu ofiarowałam, wyobrażając sobie, że podobną w zamian od Pana otrzymuję, nie jest w oczach moich drobiazgiem, łachmankiem, który przy pierwszym wrażeniu zawodu czy zachwiania za okno życia i serca wyrzucić można. Dlatego zapytuję: co się stało? Co zaszło? Czy stało się i zaszło cokolwiek, co wyjaśnienia lub zgładzenia potrzebuje, albo czy jest to proste działanie czasu, który, gdy oddalenie i nieobecność go wspomagają, zwątla i przecina nici, zrazu nawet dość silnie ludzi łączące? W drugim wypadku może Pan posiadać pewność najzupełniejszą, że ja działaniom czasu przeciwdziałać i korespondencją swoją obarczać Pana nie będę — nie przez dumę nawet, jakkolwiek mam i jej w sobie nieco — ale dlatego najbardziej, że sama w rozmowie wymożonej, w przemawianiu oddźwięku nie wywoływującym nie znalazłabym przyjemności żadnej ani dla serca i ducha celu żadnego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Orzeszkowa, Eliza 1961. Listy zebrane. T. 5, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.