złotawożółty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) usta o śmiałych łukach. Twarz podłużna, kształtna, rozumna, twarz człowieka, który świadomy jest swej ważności. Przedmioty otaczające, fotel, stół, obrus obramowany frędzlami, mają połysk matowy, złotawożółty, przytłumiony bladym błękitem. A wszystkie te ostre dysonanse barw tworzą zharmonizowany artystycznie chaos...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Feuchtwanger, Lion 1955. Goya, przeł. J. Frühling, J. Grabowski, wyd. trzecie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.