ćwierćkultura

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) oświecony, albo dziewczę młode (...) lub jakakolwiek istota młodsza, niższa i ciemniejsza i oto istota owa, ten młodzieniec, dziewczę czy półinteligent, czy wreszcie inny jakiś mętny syn ciemnej ćwierćkultury rzuca się na jego duszę i ściąga ją, zwęża, ugniata łapami i, obejmując ją, wchłaniając, wsysając, odmładza ją swoją młodością, zaprawia swoją niedojrzałością i przyrządza ją sobie na swą modłę, sprowadzając na swój poziom — ach, w swoje ramiona!” Toteż, jeśli ów bard „odchodząc od biurka, spotkałby przy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sandauer, Artur 1966. Dla każdego coś przykrego, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.