ćwierćuśmiech

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Żeromski siedział z rodzicami mymi w salonie. Skromnie przysiadłam obok, przysłuchując się rozmowie, która toczyła się ciężko i z trudem jak wóz po zimowej grudzie. Matka moja wytrwale nawiązywała rwącą się bezustannie nić; ojciec po paru nie dających wyniku próbach nie zadawał już sobie trudu i siedział milcząc, z pół- czy ćwierćuśmiechem ukrytym pod siwym wąsem. Żeromski mówił bardzo cicho, głównie odpowiadając, i to w sposób wyjątkowo lakoniczny, na pytania ze zdumiewającą mnie wprost pomysłowością wynajdywane przez mamę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Eile, Stanisław (zebr.) 1961. Wspomnienia o Stefanie Żeromskim, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.