łykacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A ileż innych osobliwych słów w księgach „bohaterskich czynów i rzeczeń szlachetnego Pantagruela”! I jaka w nich rozmaitość! — I wszystkie Boy przekłada zarówno odpowiednio do oryginału, jak z doskonałą staropolską intuicją słowotwórczą. Oto „wypanieóczeni” paziowie, oto „zaokularzone” ucho, oto coś „zmatolałego”. Oto rok „jubilo-fidrygałogórny”! — Czasownikom i przymiotnikom nie ustępują rzeczowniki: „łykacze wiatru”, „szybkoloty”, „zmykacze”, „ogórkarz”, „mruczyło”, „kłapigęba”, „okpijduszostwo”, „oślołęstwo”. Jak już widzieliśmy, niemniejsze jest bogactwo imion własnych. Warto wspomnieć jeszcze choć „Sorbonipałów” (= les Sorbonicoles) i „Sorbonosłów” (=les Sorbonagres) i bodaj nazwy geograficzne: wyspy „Płaskonozji” i „wyspy Zcichapęków”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.