łżawiecki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I w innych wypadkach tak bywa, że cytata, dowód lektury, wzbogaca charakterystykę nowym rysem albo wzmacnia rysy, które ujawniły się skądinąd. Wiadomość o tym, że Teresa von Arffberg (w Wietrze od morza) „lubiła powtarzać sobie” „naiwne słowa” Novalisa, jest szczegółem charakterystycznym. Fakt, że antykwariusz łżawiecki zachwyca się Państwem słońca Campanelli, przyczynia się do charakterystyki antykwariusza. Cytowanie Dostojewskiego przez Rozłuckiego albo listu św. Pawła do Koryntian przez „brata Tytusa” (w Nawracaniu Judasza) jest w zgodzie z przebiegiem życia i charakterem tych ludzi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.