śmiesznostka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dzisiejszych sztuk w obec zagadek socyalnych. Ztąd nie ma u niego szyderstw z teraźniejszości, na karb jakiej niewcielonój idei lub teoryi społecznej; znawca świata, wie on, że biedna ludzkość, zmieniając się i przeobrażając, zmienia tylko krój śmiesznostek. Skończony dramatyk nie lubi hamować działania, wiedząc, że bez niego nie ma dramatu; dla tego też nie powierza się młodym ideologom, rozprawiającym tak pięknie, lecz za to niemającym ruchu, ani prawdy życia. Ta akcya, jak charaktery, wszystko u niego zupełne, docierające do swego celu, który tak jest rzeczywisty jak i one...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.