środkowo-włoski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 1 sporo przemilczał. Louis wyjechał tymczasem, nikt nie wiedział, dokąd, znów nasuwało się przypuszczenie historyjek miłosnych. Podejrzenie to nie było słuszne: Louis wraz z Armandim organizował środkowo-włoską grupę powstańców, ściślej mówiąc: jeździł wraz z Armandim z jednego zakonspirowanego zebrania przywódców na drugie i pozwalał się pokazywać, podziwiać i obejmować — imię jego oprócz dawnej sławy nabrało nowej jeszcze glorji — glorji rzymskiego męczeństwa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Neumann, Alfred 1937. Nowy Cezar, przeł. M. Wassermanówna, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.