świstek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Jak tylko przyszły wypadki przeszłoroczne i emigranci zaczęli zabierać się do powrotu w progi domowe, wszystko spaliłem. Zostało mi przypadkiem kilka tylko świstków w pularesie, ale te niegodne są waszego słuchania.“ — „Czy godne, czy niegodne, to my osądzimy, skoro przeczytasz szanowny kolego!““ rzekł pułkownik tym tonem na pół dobrotliwym, pół ironicznym, którego najczęściej używa stary wojskowy, gdy mówi do pismaka zwłaszcza takiego, co wiersze kleci...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.