żnieja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i Sł. WiL; żłopacz ‘ten co żłopie’: krwi -e PouR II 154, popr. na krwiożercę; L brak, SW z Woronicza; żnieja, -jka ‘żniwiarka’: śpiewaj pieśń ze żnieją Ch II 154, Trzeba żniejki, niech się przyjmie Sz 100; L brak, SW jako gwarowe, z S-i, Karł z Litwy; por. białor. >khćh: żwirowany: pałasz Damasceński srebrem ~ Ac 46, zbroja srebrem -a G I 129, Złocisto -e błyszczą ich puklerze Mr 92; por. dźwirować;...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trypućko, Józef 1957. Język Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza). Przyczynek do dziejów polskiego języka literackiego w wieku XIX. [T.] 2, Uppsala : A.-B. Lundequistska Bokhandeln
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo