żybura

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Znów południe. Pierwszozieleniakowy obiad upichci się pod wieczór i będzie jak ambrozja. Trochę zdobycznych kartofli, rozpyrlonych razem z kawałkiem marchwi i zwiotczałym zielskiem. Brudna, bez smaku i treści nie solona żybura, a jednak jakże pożywna. Posiłek ten starczyć musi do następnego dnia i kto wie, czy nie aż po wieczór. Zycie staje się jaskiniowe. Pilnujemy garnka na zmianę, więcej niż Janulka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rychlewski, Janusz 1949. Człowiek z gutaperki, Warszawa : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.