bezterminowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Stary książę przyjął to w milczeniu, niezadowolony w głębi duszy, że się go nie poradzono. Syn jego był też przybocznym adjutantem cara, i staruszek wiedział, że car nie przebaczyłby nigdy szlachcicowi polskiemu pozornego nawet odstępstwa. Z niezadowoleniem w głosie wykazał synowi, że i tak ma urlop bezterminowy, więc najlepiej należało poprostu milczeć. Na dworze za dużo posiadano taktu, aby powołać kogoś z jego nazwiskiem, a w najgorszym razie można było się wystarać o wysłanie z misją choćby na Kaukaz, zdała od tej nieszczęsnej walki, zasadniczo błędnej, a więc skazanej na przegraną...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Conrad, Joseph 1928. Pisma zbiorowe. T. 24. Opowieści zasłyszane, przeł. T. Sapieżyna, S. Wyrzykowski, Warszawa : Dom Książki Polskiej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.