filisteria

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) swego świata wewnętrznego“ (10). Jeszcze bardziej interesujące własne wynurzenie znakomitego pisarza dochowało się w jego liście do narzeczonej: „miałem wypadki, że zaczynano mię lubieć dopiero po upływie długiego czasu, gdy zauważono, że za parawanem mojej fałszywej przyzwoitości jest jakaś dziura, gdzie przecie leżą jakie takie graty, wystrugane samoistnie“ (11). Przenośnię 0 identycznej strukturze i o podobnej bardzo psychologicznej treści spotykamy 1 w „Pocałunku“, u którego bohatera mimo całej jego powierzchownej filisterii „istnieje w głębi — urzędniczej, przesiąkłej atramentem — duszy jakiś płomy czek niedostrzegalny“, świadcząc o nie podejrzewanych przez otoczenie zdziwaczałego mizantropa pokładach oryginalności i uczuciowości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Twórczość - Twórczość (Kraków / War­­­­­sza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.