jaźń-purusza

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tam z ambiwalentnymi wypowiedziami. I tak z jednej strony człowiek - jego dusza - atman - jest wieczny, niestworzony, niematerialny a z drugiej strony jest on bez świadomości, która wraz z czuciem dołącza się razem z ciałem. A w ostatecznym wyzwoleniu odejdą one od człowieka. Natomiast transcendentna jaźń-purusza ma oczyszczoną pozostać, gdyż ona nie podlega zmianom i dlatego wszystko, co jest zmienne - prakriti - musi odejść, a w tym także poznanie. Jeśli nawet w pluralistycznej wizji świata sprawa tak się ma z człowiekiem, to po co wprowadzać wielość jaźni - puruszy skoro sama purusza jest ponad wszystkimi cechami ją wyróżniającymi i skoro ona sama nie jest świadomą? I dlatego bardziej konsekwentny w tym aspekcie jest monizm...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ewangelia 1988. Ewangelia i kultura. Doświadczenie środkowo-europejskie. Śladem Trzeciej Pielgrzymki Jana Pawła II, Rzym : Fundacja Jana Pawła II. Po­l­ski Instytut Kultury Chrześcijańskiej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.