nabluźnić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Niech tylko zabiorą się do tego chłopca, a jestem pewien, że X zupełnie nieświadomie, w prostocie ducha, oszkaluje wszystko, nakłamie i nabluźni, Y zaprawi to płytką, bladą tendencją, a Z samobójstwo będzie tłumaczył psychozą. Ten Pański chłopiec to natura dobra, czyściusieńka, szukająca Boga, pełna miłości, serdecznie tkliwa i do głębi zraniona. Żeby stworzyć taką postać, trzeba samemu wiele przecierpieć, a dzisiejsi wieszczowie tylko biadolą i chlipią...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.