pesymistyczno-ekstatyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wymiaru w jakim odbywają się wydarzenia (...) stulecia, że jest to co najmniej jak koniec świata antycznego“; drugi to wychowanie w obrządku katolickim, i w dodatku wychowanie na „mistycznej Litwie“, szczególnie dobrze konserwującej archaiczne formy religijności. Te dwa wpływy we wzajemnym zderzeniu tworzą pogląd na historię, który stanowi jak gdyby odpowiednik „pesymistyczno-ekstatycznego“ stosunku do Natury: tworzy mianowicie katastrofizm, ale katastrofizm „eschatologiczny“. Miłosz wielokrotnie z naciskiem podkreśla, że jest przeciw „radykalizmowi nicości“, jaki oferuje współczesna „czarna“ literatura, i, jakkolwiek pochwala odwagę i konsekwencję Becketta, nigdy nie zamierzał iść w jego ślady. Jego własny katastrofizm na czym...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zapis - Zapis (London)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.