posłanniczy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w nim myśli niema..." ,,...źle, jeśli kto chce być ślepym naśladowcą natury, hołdującym z równą czcią wszystkim jej błędom, wadom, niedokładnościom, uwzględniając i szczególniejszy nawet nacisk kładąc na wszystkie jej przypadkowości, ułomności, banalności — uważając za ideał rzecz, w której ta bezmyślność układu dojdzie do prawdy, chwytanej fotografjami — z zatraceniem wszelkiego ideału piękna: ależ to doprawdy nietrudnoby być artystą, gdyby tylko tyle im było potrzeba". ,,To, czego nam otoczenie dać nie może, powinna nam dać sztuka — i wtenczas będzie miała swój cel uszlachetniający, posłanniczy — będzie nam zapowiedzią jakiejś lepszej doli, światem, do którego tęsknimy — gdziebyśmy radzi przebywali — gdzie nam tak mało kiedy wejść wolno — światem poezji. — Na poezji powinna oprzeć się sztuka — poezją winna oddychać — powinna być jej siostrą najmilszą, najbliższą jej sercu"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polonista - Polonista (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.