przykrakowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Krakowa zajęli się: T. Tołwiński, Urbanistyka, Warszawa 1947—1948 (3 wydania) oraz K. Dziewoński, The Plan of Cracov, its Origin, Design and Evolution. The Town Planning Review, Liverpool 1943, XIX. Na temat dawnych osad przykrakowskich: K. Bąkowski, Historia miasta Kazimierza pod Krakowem do XVI w., Kraków 1903; W. Konieczna, Początki Kazimierza (do r. 1419), BK 94, 1938; H. Swiechowska, Przedmieście Wesoła, BK 94, 1938. Całość rozwoju cechów (m. in. złotniczego) podaje L. Lepszy, Cech złotniczy w Krakowie, jego organizacja i dzieje, część I, Kraków 1898 (odbitka z RK); tenże, Przemysł złotniczy w Polsce, Krakow 1933 (por. w nin. bibliografii: Okres gotyku i protorenesansu, Malarstwo, tu o cechu malarskim)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dobrowolski, Tadeusz 1959. Sztuka Krakowa, wyd. 2, rozszerz. i popraw., Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.