quasi-dekadent

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) - Miałam dziś od Nowaczyńskiego list. To nie list, ale pijacka i rozpustna karta życia tego wstrętnego, a tak zdolnego chłopaka. Czytałam ją z odrazą i grozą. Zdawało mi się, że trup dokazuje harce w salonie podrzędnego lunaparku. Skołtuniały quasi-dekadent, chcący być cywilizowanym rozpustnikiem. (...) Odpiszę mu, ale tak, że mu w pięty pójdźe. Zatracił nawet swój dowcip23...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Handke, Kwiryna 1995. Polski język familijny. Opis zjawiska, Warszawa : SOW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.